词典搬口
搬口
词语解释
搬口[ bān kǒu ]
⒈ 搬弄是非。
例搬口弄舌;搬弄口舌;挑拨是非。
两个虞侯在老都管面前絮絮聒聒地搬口。——《水浒传》
英sow discord;
引证解释
⒈ 搬弄是非。
引《水浒传》第二二回:“我初来时也是客官,也曾相待的厚。如今却听庄客搬口,便疏慢了我。”
《水浒传》第四四回:“又见我两日不回,必有人搬口弄舌。想是疑心,不做买卖。”
《五色石》卷五:“刁嫗便在 韦氏 面前搬口道:‘大官人道主母逐了 高懋 去,甚是怨悵。’”
国语辞典
搬口[ bān kǒu ]
⒈ 挑拨是非。
引《水浒传·第一六回》:「两个虞候在老都管面前絮絮聒聒地搬口。老都管听了,也不著意,心内自恼他。」
英语to pass on stories (idiom); to sow dissension, to blab, to tell tales
相关词语
- qián kǒu cè mù箝口侧目
- kǒu shào ér口哨儿
- dù kǒu jué yán杜口絶言
- zàn kǒu bù jué赞口不絶
- kāi kǒu tiào开口跳
- chǎn kǒu谄口
- ruò kǒu弱口
- kǒu xuè wèi gān口血未干
- fù kǒu负口
- qióng kǒu穷口
- bān chàng搬唱
- huáng kǒu lì shé簧口利舌
- rǒng kǒu宂口
- lì kǒu biàn jǐ利口辩给
- qiǎo yán lì kǒu巧言利口
- kǒu jǔ shǒu huà口举手画
- dù kǒu wú yán杜口无言
- kǒu jiǎng shǒu huà口讲手画
- kāi kǒu huò开口货
- dǒu kǒu chǐ斗口齿
- biàn kǒu辨口
- xìn kǒu kāi hē信口开喝
- jiàn kǒu荐口
- yǎn kǒu hú lú掩口胡卢
- rén kǒu zhèng cè人口政策
- kǒu liǎn口敛
- tán bù róng kǒu谈不容口
- huò cóng kǒu shēng祸从口生
- gǔ kǒu gōng gēng谷口躬耕
- pén kǒu湓口