词典饭羹
饭羹
词语解释
饭羹[ fàn gēng ]
⒈ 犹饭菜。
引证解释
⒈ 犹饭菜。
引《宋史·刘錡传》：“城上鼓声不絶，乃出饭羹，坐餉战士如平时，敌披靡不敢近。”
相关词语
- lóng gēng龙羹
- sì fàn四饭
- fàn kēng jiǔ náng饭坑酒囊
- chī tài píng fàn吃太平饭
- fàn náng jiǔ wèng饭囊酒甕
- rè gēng热羹
- cán gēng lěng fàn残羹冷饭
- shāo gēng fàn烧羹饭
- qiān qiān fàn千千饭
- gēng kuí羹魁
- jiǔ yú fàn bǎo酒余饭饱
- bǎo fàn宝饭
- fàn yǐn饭饮
- fàn niú饭牛
- ōu fàn piáo yǐn瓯饭瓢饮
- jiǎo fàn角饭
- lí fàn黎饭
- yā jiǎo gēng鸭脚羹
- gēng dìng羹定
- huáng jī dàn fàn黄齑淡饭
- fàn gǎn饭感
- yù yè gēng玉叶羹
- cū yī dàn fàn粗衣淡饭
- yù xū fàn玉虚饭
- fàn gǔ饭鼓
- yī wǎn fàn shí一碗饭时
- chéng gēng chuī jī惩羹吹虀
- fàn zhǔ饭主
- fàn tān饭摊
- piāo mǔ jìn fàn漂母进饭