词典犯违
犯违
词语解释
犯违[ fàn wéi ]
⒈ 触犯；违反。
引证解释
⒈ 触犯；违反。
引《汉武帝内传》：“天禁漏泄，犯违明科。”
《后汉书·循吏传·童恢》：“吏人有犯违禁法，輒随方晓示。”
相关词语
- wéi xīn zhī lùn违心之论
- miè dé lì wéi灭德立违
- wéi shí jué sú违时绝俗
- fàn wěi犯尾
- fàn zuì jí tuán犯罪集团
- cháng wéi常违
- fàn xiāo犯霄
- fù wéi负违
- fàn è犯恶
- dàn wéi弹违
- fàn qū犯曲
- wéi mǎo违卯
- jiǎn fàn蹇犯
- háo máo bù fàn毫毛不犯
- fàn shé犯舌
- wéi nóng违农
- fàn nì犯逆
- jié fàn讦犯
- fàn làn pū mō犯滥铺摸
- xiān háo wú fàn纤毫无犯
- fàn zhì犯治
- fàn zuì duì xiàng犯罪对象
- fàn lì犯历
- shāng fàn伤犯
- fàn xìn犯衅
- fàn bá犯軷
- wéi sú违俗
- xié cóng fàn胁从犯
- fàn hài犯害
- fàn zuì yù bèi犯罪预备