词典冠绝当时
冠绝当时
词语解释
⒈ 冠绝：遥遥领先，位居第一。形容在某一时期内超出同辈，首屈一指。
相关词语
- nán dà dāng hūn男大当婚
- jiào dāng教当
- wéi shí jué sú违时绝俗
- sì tíng bā dàng四亭八当
- lún dāng miàn duì轮当面对
- huáng ǒu guān黄藕冠
- shí tún时屯
- shēn bù yù shí身不遇时
- jiǎn qiè liǎo dàng简切了当
- qiān gǔ jué diào千古绝调
- yī lì chéng dāng一力承当
- jué shì chū chén绝世出尘
- gāo dāng pū高当铺
- shí èr shí màn十二时慢
- sì shí wǔ四时舞
- dāng yāo当腰
- tòng xīn jué qì痛心绝气
- hè hè shí míng赫赫时名
- zhí fā chuān guàn植发穿冠
- yī guān shèn wěi衣冠甚伟
- xiá fāng jué yù遐方绝域
- jì dāng记当
- mì dāng密当
- jìng shòu rén shí敬授人时
- dāng jī lì jué当机立决
- shèng jí yī shí盛极一时
- tiān bù jué rén天不绝人
- bù shī shí jī不失时机
- ēn duàn yì jué恩断意绝
- dāng shuǎ当耍