词典寒馥
寒馥
词语解释
寒馥[ hán fù ]
⒈ 清凉的香气。
引证解释
⒈ 清凉的香气。
引宋 杨万里 《腊梅》诗：“夕吹撩寒馥，晨曦透暖光。”
宋 毛滂 《武陵春》词：“城上落梅风料峭，寒馥逼清尊。”
相关词语
- hán guān寒官
- dōng fēng hán东风寒
- wáng fù lì王馥荔
- hán wǔ xì寒武系
- hán chuāng寒窓
- hán yíng寒营
- jī hán羁寒
- dǎn pò xīn hán胆破心寒
- hán fú寒服
- shèng fù cán gāo剩馥残膏
- hán jiàn寒鉴
- hán qiū寒丘
- pì hán xī辟寒犀
- hán sēn寒槮
- hán yàn寒鴈
- hán rè bìng寒热病
- hán gāng寒釭
- hán jiāo寒胶
- yí fēn shèng fù遗芬剩馥
- hán jiā寒家
- shǔ wǎng hán lái暑往寒来
- hán fū寒肤
- suān hán酸寒
- měng hán猛寒
- hán jī寒虀
- hán jū寒居
- hán lóu寒寠
- hán qǐ ér寒乞儿
- hán gǔ寒谷
- hán què寒埆