词典寒芽
寒芽
词语解释
寒芽[ hán yá ]
⒈ 谓寒天萌发的幼芽。
引证解释
⒈ 谓寒天萌发的幼芽。
引唐 雍陶 《和刘补阙秋园寓兴》诗之四：“疎篁抽晚笋，幽药吐寒芽。”
相关词语
- hán guān寒官
- dōng fēng hán东风寒
- hán wǔ xì寒武系
- hán chuāng寒窓
- hán yíng寒营
- jī hán羁寒
- dǎn pò xīn hán胆破心寒
- hán fú寒服
- hán jiàn寒鉴
- hán qiū寒丘
- pì hán xī辟寒犀
- hán sēn寒槮
- hán yàn寒鴈
- hán rè bìng寒热病
- hán gāng寒釭
- hán jiāo寒胶
- hán jiā寒家
- shǔ wǎng hán lái暑往寒来
- hán fū寒肤
- suān hán酸寒
- měng hán猛寒
- hán jī寒虀
- liǔ yá柳芽
- hán jū寒居
- hán lóu寒寠
- niè yá孽芽
- hán qǐ ér寒乞儿
- hán gǔ寒谷
- hán què寒埆
- hán dòu寒豆