词典謇犯
謇犯
词语解释
謇犯[ jiǎn fàn ]
⒈ 正直敢言而触犯别人。
引证解释
⒈ 正直敢言而触犯别人。
引唐 元稹 《献事表》：“喜顺从而怒謇犯，亦古今之情一也。”
相关词语
- jiǎn è zì fù謇谔自负
- fàn wěi犯尾
- fàn zuì jí tuán犯罪集团
- fàn xiāo犯霄
- fàn è犯恶
- fàn qū犯曲
- jiǎn fàn蹇犯
- háo máo bù fàn毫毛不犯
- fàn shé犯舌
- fàn nì犯逆
- jié fàn讦犯
- fàn làn pū mō犯滥铺摸
- xiān háo wú fàn纤毫无犯
- fàn zhì犯治
- fàn zuì duì xiàng犯罪对象
- fàn lì犯历
- shāng fàn伤犯
- jiǎn zhí謇直
- fàn xìn犯衅
- fàn bá犯軷
- xié cóng fàn胁从犯
- fàn hài犯害
- fàn zuì yù bèi犯罪预备
- fàn dǒu犯斗
- fàn shēng犯声
- fàn wēi犯威
- fàn sè犯色
- fàn bù chū犯不出
- jiǎn jiàn謇谏
- dào fàn盗犯