词典坤灵
坤灵
词语解释
坤灵[ kūn líng ]
⒈ 古人对大地的美称。
⒉ 大地的灵秀之气。
引证解释
⒈ 古人对大地的美称。
引汉 扬雄 《司空箴》：“普彼坤灵，侔天作则。分制五服，划为万国。”
唐 王勃 《九成宫颂》序：“在地班形，珠闕镇坤灵之野。”
金 元好问 《太室同希颜赋》诗：“鼇掀一柱在，万古压坤灵。”
⒉ 大地的灵秀之气。
引《旧唐书·后妃传下·玄宗元献皇后杨氏》：“故妃 弘农 杨氏，特禀坤灵，久釐阴教。”
国语辞典
坤灵[ kūn líng ]
⒈ 地神。
引《后汉书·卷七·孝桓帝纪》：「比者星辰谬越，坤灵震动，灾异之降，必不空发。」
相关词语
- fáng líng房灵
- hú lǐ qián kūn壶里乾坤
- gàn duān kūn ní干端坤倪
- líng jùn灵峻
- biǎo líng表灵
- wàn yìng líng dān万应灵丹
- líng gōu灵钩
- líng tāng灵汤
- mó qián yà kūn磨乾轧坤
- líng guī灵闺
- qìng líng庆灵
- líng zhū灵诛
- líng chán灵廛
- líng kāi灵开
- líng zhì灵志
- chì líng赤灵
- tuō líng托灵
- líng tán灵檀
- nǎo guā bù líng脑瓜不灵
- líng tiān biǎo灵天表
- líng hé liǔ灵和柳
- huáng líng皇灵
- zhěng dùn gàn kūn整顿干坤
- líng pài灵派
- líng mù灵木
- líng bō灵波
- líng sháo灵韶
- líng biāo灵猋
- líng biān灵鞭
- líng lù灵露