词典琅璆
琅璆
词语解释
琅璆[ láng qiú ]
⒈ 玉相击声。
引证解释
⒈ 玉相击声。
引唐 韩愈 《赴江陵途中寄三学士》诗：“班行再肃穆，璜珮鸣琅璆。”
相关词语
- sāng láng láng桑琅琅
- qīng láng biān青琅编
- sī láng厮琅
- bù láng gǔ不琅鼓
- lín qiú琳璆
- ruǎn láng dāng软琅珰
- láng huān琅孉
- láng shuāng琅霜
- láng dāng琅当
- láng tāng琅汤
- huō láng豁琅
- dīng láng玎琅
- láng shū琅书
- láng chēng琅铛
- bǐng láng炳琅
- sī láng láng厮琅琅
- gè láng láng各琅琅
- dāng láng珰琅
- láng huán fú dì琅嬛福地
- láng yá tái琅琊台
- láng huán琅环
- láng shū琅疏
- cāng láng仓琅
- láng xié shān琅邪山
- lín láng chù mù琳琅触目
- láng jí琅笈
- láng láng shàng kǒu琅琅上口
- qīng láng gān青琅玕
- láng cōng琅璁
- láng áo琅璈