词典令箴
令箴
词语解释
令箴[ lìng zhēn ]
⒈ 指帝王规戒臣下的诏令。
引证解释
⒈ 指帝王规戒臣下的诏令。
引宋 孙奕 《履斋示儿编·太宗戒官吏碑》：“太宗皇帝 御书‘尔俸尔禄，民膏民脂，下民易虐，上天难欺’四句，以戒监司守令，民到於今受其赐，德至渥也。盖本 蜀后主 孟氏 昶 颁令箴以箴戒宗人之词。”
相关词语
- kǔ zhēn苦箴
- chuán líng zhōng传令钟
- shū lìng淑令
- màn lìng慢令
- nì lìng逆令
- lìng rén qǐ jìng令人起敬
- lìng qǔ令曲
- sì guān lìng食官令
- zǒng sī lìng总司令
- lìng sì令似
- tóu zǐ lìng骰子令
- lìng rén mò cè令人莫测
- lìng cī令疵
- qǐ lìng起令
- lìng cǎo令草
- qiān lìng迁令
- rèn zhēn纫箴
- chái sāng lìng柴桑令
- jìng yán lìng sè静言令色
- chāi zì lìng拆字令
- zhì lìng治令
- lǜ gēng lìng率更令
- nòng lìng弄令
- líng wén jiā yù令闻嘉誉
- bèi líng背令
- gū líng孤令
- shèng lìng圣令
- wáng xiàn lìng王县令
- lìng gǔ令鼓
- wǔ shēn sān lìng五申三令