词典蛮寇
蛮寇
词语解释
蛮寇[ mán kòu ]
⒈ 蛮邦强徒。
引证解释
⒈ 蛮邦强徒。
引清 李渔 《风筝误·请兵》：“他是真蛮寇，不比寻常蜂蠆小罗嘍。”
清 李渔 《风筝误·运筹》：“前日蛮寇薄城，亏我用奇兵退去。”
相关词语
- mán niáng蛮娘
- shān mù zì kòu山木自寇
- jù kòu聚寇
- dá shī mán达失蛮
- zhàng yǔ mán yān瘴雨蛮烟
- mán jiǎo蛮僥
- mán dǐ蛮邸
- mán yì蛮裔
- mán fǔ蛮府
- mán qín蛮禽
- mán yǔ蛮语
- mán huò蛮货
- mán chá蛮茶
- mán pān wǔ jīng蛮攀五经
- mán xī蛮溪
- bài kòu chéng wáng败寇成王
- wū mán guǐ乌蛮鬼
- mán lì蛮隶
- mán bù jiǎng lǐ蛮不讲理
- mán jiān xiàng guǎn蛮笺象管
- mán tíng蛮庭
- mán qiú蛮酋
- mán yě蛮野
- mán gē蛮歌
- mán jié táng lún蛮睫螳轮
- shì wéi kòu chóu视为寇仇
- lóng huāng mán diàn龙荒蛮甸
- máo mán髦蛮
- mán wéi蛮为
- mán shì蛮氏