词典蒙聋
蒙聋
词语解释
蒙聋[ méng lóng ]
⒈ 目不见，耳不闻。喻糊里糊涂。
引证解释
⒈ 目不见，耳不闻。喻糊里糊涂。
引明 李贽 《题孔子像于芝佛院》：“儒先亿度而言之，父师沿袭而诵之，小子矇聋而听之。”
相关词语
- sān chǐ tóng méng三尺童蒙
- fù mēng覆蒙
- huì mēng晦蒙
- méng fū蒙夫
- máng méng厖蒙
- méng mào蒙瞀
- méng tè kǎ luò蒙特卡洛
- jiǎng mēng讲蒙
- méng gū蒙辜
- méng mù蒙幕
- héng mēng横蒙
- wú xià ā méng吴下阿蒙
- hóng méng chū pì鸿蒙初辟
- tǔ ǒu méng jīn土偶蒙金
- bù gǔ bù lóng不瞽不聋
- xián hèn méng wǎng衔恨蒙枉
- méng mí蒙迷
- fā méng zhèn luò发蒙振落
- méng mò蒙瀎
- ěr lóng yǎn xiā耳聋眼瞎
- lóng zhě zhī gē聋者之歌
- xùn méng shī训蒙师
- méng shú蒙塾
- méng bǎo蒙保
- jī mēng击蒙
- mào méng冒蒙
- méng qì蒙气
- méng lòu蒙陋
- bèi méng被蒙
- lián mēng dài piàn连蒙带骗