词典面庞
面庞
词语解释
面庞[ miàn páng ]
⒈ 脸的形状轮廓。
例头发黑黑的,面庞十分俊秀。
英contours of the face; visage;
引证解释
⒈ 面孔;脸的轮廓。
引《初刻拍案惊奇》卷二三:“合家听説,个个惊骇,看他身体面庞,是 庆娘 的;声音举止,却是 兴娘。”
清 蒲松龄 《聊斋志异·婴宁》:“因审詰面庞,誌赘,一一符合。”
叶紫 《星》第一章:“梅春姐 觉得那淤积的心血,是怎样地热烘烘地涌上了她的面庞。她渐渐地把头低下来了。”
国语辞典
面庞[ miàn páng ]
⒈ 面貌、面孔。
引《儒林外史·第四一回》:「身穿白纱直裰,脚下凉鞋,黄瘦面庞,清清疏疏,三绺白须。」
《红楼梦·第六五回》:「一个是我们姑太太的女儿,姓林,小名儿叫什么黛玉,面庞身段和三姨不差什么,一肚子文章,只是一身多病。」
近面孔 面容 脸庞 脸蛋
相关词语
- bàn miàn bù wàng半面不忘
- tóng miàn铜面
- qiáo miàn荞面
- mǎn miàn zhēng chén满面征尘
- miàn zǐ qíng ér面子情儿
- lún dāng miàn duì轮当面对
- shì miàn侍面
- mén miàn bēi门面杯
- miàn péng面朋
- xì miàn戏面
- dì miàn shuǐ地面水
- miàn shòu fāng lüè面授方略
- miàn yù bèi fēi面誉背非
- zhuā pò miàn pí抓破面皮
- miàn bài面拜
- miàn yōng shù面雍树
- miàn shěn面审
- miàn bì cān面壁参
- yuán zhuō miàn圆桌面
- wú tóu miàn无头面
- miàn yǒu jī sè面有饥色
- yī miàn zhī cí一面之词
- miàn zǐ zhàng面子帐
- mù miàn目面
- qíng miàn nán què情面难却
- wū miàn hú xíng乌面鹄形
- hú miàn niǎo xíng鹄面鸟形
- qí páng耆庞
- miǎn yán rén miàn靦颜人面
- huáng miàn lǎo黄面老