词典朋齿
朋齿
词语解释
朋齿[ péng chǐ ]
⒈ 朋辈。
引证解释
⒈ 朋辈。
引清 方苞 《＜吴宥函文稿＞序》：“自余客 金陵，朋齿中以文学著称於庠序者，多不利於科举，而 吴 君 宥函 为最。”
相关词语
- juàn chǐ眷齿
- líng yá lì chǐ伶牙利齿
- miàn péng面朋
- dǒu kǒu chǐ斗口齿
- péng xiào朋啸
- péng yǐn朋饮
- chǐ yá wéi huò齿牙为祸
- chǐ zhì zhī chē齿至之车
- fó chǐ佛齿
- chǐ cì齿次
- jiàn chǐ建齿
- bìng chǐ病齿
- nán yǐ qǐ chǐ难于启齿
- gǒu dǎng hú péng狗党狐朋
- chǐ yá chūn sè齿牙春色
- chǐ rú biān bèi齿如编贝
- péng bāng朋帮
- chǐ jué齿决
- fà tū chǐ huò发秃齿豁
- nài jiǔ péng耐久朋
- wàng xíng péng忘形朋
- péng zhí朋执
- chǐ yá wéi huá齿牙为猾
- shī jiǔ péng chái诗酒朋侪
- chǐ gēn齿根
- dé chǐ德齿
- péng yín朋淫
- chún chǐ zhī bāng唇齿之邦
- zhòng hài péng yí众駴朋疑
- bù zú chǐ shǔ不足齿数