词典疲瘦
疲瘦
词语解释
疲瘦[ pí shòu ]
⒈ 疲乏而瘦弱。
引证解释
⒈ 疲乏而瘦弱。
引《北齐书·陈元康传》:“从 高祖 破 周文帝 於 邙山,大会诸将议进退之策,咸以为野无青草,人马疲瘦,不可远追。”
南朝 梁 陶弘景 《冥通记》卷二:“去岁十月至其今年三月,恒菜食,既辛苦疲瘦,姨母更劝令渐进,裁少少而已。”
清 黄六鸿 《福惠全书·莅任·清查之法》:“如疲瘦老残、不堪应差者,退令买补,不得草率交收,自貽赔累。”
相关词语
- huáng gān hēi shòu黄干黑瘦
- pí dān疲殚
- pí kǔ疲苦
- shòu kè瘦客
- shèng féi dīng shòu盛肥丁瘦
- jīn pí lì bì筋疲力敝
- pí wán疲顽
- gǔ shòu xíng xiāo骨瘦形销
- pí zhuō疲拙
- dōng yáng shòu东阳瘦
- pí fá bù kān疲乏不堪
- jīn pí lì juàn筋疲力倦
- yuè shòu wú féi越瘦吴肥
- pí jí疲极
- mín pí shī lǎo民疲师老
- biǎn shòu贬瘦
- shòu jīn jīn瘦筋筋
- mǎ pí rén juàn马疲人倦
- shòu sǔn瘦损
- huáng pí guǎ shòu黄皮寡瘦
- yuè shòu qín féi越瘦秦肥
- pí méng疲甿
- shòu yán yán瘦嵓嵓
- shòu gāo tiǎo ér瘦高挑儿
- lè cǐ bù pí乐此不疲
- xiōng féi dì shòu兄肥弟瘦
- pí bà疲罢
- huáng shòu黄瘦
- hú féi zhōng shòu胡肥钟瘦
- dōng yáng shòu tǐ东阳瘦体