词典扑犯
扑犯
词语解释
扑犯[ pū fàn ]
⒈ 侵犯。
引证解释
⒈ 侵犯。
引清 夏燮 《中西纪事·外夷助剿》：“本年秋间， 英 法 两国带兵扑犯都城。”
相关词语
- diān pū bù pò攧扑不破
- kē pū pū磕扑扑
- fàn wěi犯尾
- fàn zuì jí tuán犯罪集团
- fàn xiāo犯霄
- dī liū pū滴溜扑
- fàn è犯恶
- fàn qū犯曲
- jiǎn fàn蹇犯
- háo máo bù fàn毫毛不犯
- fàn shé犯舌
- shuǐ pū huā ér水扑花儿
- fàn nì犯逆
- jié fàn讦犯
- fàn làn pū mō犯滥铺摸
- xiān háo wú fàn纤毫无犯
- fàn zhì犯治
- mí lí pū shuò迷离扑朔
- fàn zuì duì xiàng犯罪对象
- fàn lì犯历
- shāng fàn伤犯
- pǐ lì pū liù匹力扑六
- kě dā pū可搭扑
- xiàng pū rén相扑人
- fàn xìn犯衅
- pǐ diū pū dá匹丢扑答
- fàn bá犯軷
- xié cóng fàn胁从犯
- fàn hài犯害
- fàn zuì yù bèi犯罪预备