词典牵帅
牵帅
词语解释
牵帅[ qiān shuài ]
⒈ 带领;引导。
⒉ 谓牵缠于世务。
引证解释
⒈ 带领;引导。
引《左传·襄公十年》:“女既勤君而兴诸侯,牵帅老夫,以至於此,既无武守,而又欲易余罪,曰:‘是实班师,不然克矣。’”
蔡元培 《在北京通俗教育研究会演说词》:“几何不牵帅读者而使之沉溺于黑暗社会耶!”
⒉ 谓牵缠于世务。
引清 吴伟业 《赠愿云师》诗序:“愿云 二十与予游,甲申闻变,尝相约入山,予牵帅不果。”
相关词语
- qiān dùn牵顿
- duì shuài队帅
- qiān niú jīn牵牛津
- qiān sān chě sì牵三扯四
- qiān hóng sī牵红丝
- qiān bǎn牵板
- qiān liú牵留
- zuò qiān tóu做牵头
- qiān yuán牵援
- qiān yǐn fù huì牵引附会
- qiān duàn牵断
- qiān yán牵盐
- qiān lù牵路
- qiān zhì牵滞
- qiān shù牵束
- qiān guǐ shàng jiàn牵鬼上剑
- xī shuài bì fù悉帅敝赋
- qiān zhuì牵缀
- qiān luán牵挛
- qiān wǎng牵网
- qiān rǎo牵扰
- qiān wén牵文
- qiān lěng牵冷
- qiān shuài签帅
- qiān yín牵吟
- qiān qiān dā dā牵牵搭搭
- qiān gōu牵钩
- qiān chóu牵愁
- qiān cháng gē dù牵肠割肚
- qiān fù牵附