词典耆昧
耆昧
词语解释
耆昧[ qí mèi ]
⒈ 致昧，使之至于昏乱。
引证解释
⒈ 致昧，使之至于昏乱。
引《左传·宣公十二年》：“《汋》曰：‘於鑠王师，遵养时晦。’耆昧也。”
杜预 注：“耆，致也，致讨於昧也。”
孔颖达 疏：“致讨於昧者，言养之使昧，然后可讨之。”
相关词语
- qí jiāng耆将
- qí rú shuò dé耆儒硕德
- dùn mèi顿昧
- qí páng耆庞
- huì mèi晦昧
- liáng mèi凉昧
- mèi xìn昧信
- mèi jǐng昧景
- mèi dì mán tiān昧地谩天
- qí shān耆山
- mán mán mèi mèi瞒瞒昧昧
- mán tiān mèi dì谩天昧地
- máng mèi芒昧
- qí léi耆羸
- qí rú shuò lǎo耆儒硕老
- guāi mèi乖昧
- huò lái shén mèi祸来神昧
- máng mèi厖昧
- qí míng耆名
- mèi sǐ yǐ wén昧死以闻
- qí dìng耆定
- miǎo mèi眇昧
- chuǎn mèi踳昧
- huǒ lún sān mèi火轮三昧
- yǔ tiān sān mèi雨天三昧
- mèi mò昧墨
- qí lì耆利
- mèi fàn昧犯
- lǎo mèi老昧
- qí hù cháng耆户长