词典寝顿
寝顿
词语解释
寝顿[ qǐn dùn ]
⒈ 衰颓;废止。
引证解释
⒈ 衰颓;废止。
引晋 皇甫谧 《<三都赋>序》:“至於 战国,王道陵迟,风雅寝顿,於是贤人失志,词赋作焉。”
《宋书·谢庄传》:“又选官裁病,即嗟誚满道,人之四体,会盈有虚,旬日之间,便至怨詈,况实有假託,不由寝顿者邪。”
《魏书·高祖孝文帝纪上》:“顷者 淮 徐 未宾,庙隔非所,致令祠典寝顿,礼章殄灭。”
相关词语
- qǐn yuān寝寃
- qiān dùn牵顿
- dùn yáng顿杨
- bì qǐn sǔn shàn避寝损膳
- dùn dǎng顿党
- dùn mèi顿昧
- sè shuāi ài qǐn色衰爱寝
- dùn duó顿夺
- qǐn bà寝罢
- qǐn jì寝迹
- dùn xiāng顿相
- dùn dì顿递
- dùn cuì顿萃
- dùn zú zhuī xiōng顿足椎胸
- dùn zhì顿置
- dùn qū顿曲
- dùn chǔ顿处
- dùn pū顿仆
- dùn bīng jiān chéng顿兵坚城
- wèn qǐn shì shàn问寝视膳
- qǐn gé寝格
- shí gān qǐn ān食甘寝安
- shuǎi shǒu dùn jiǎo甩手顿脚
- dùn qì顿契
- shàng dùn上顿
- liù qǐn六寝
- chuí dùn棰顿
- qǐn è寝饿
- zhěng dùn gàn kūn整顿干坤
- lú qǐn庐寝