词典穰穰
穰穰
词语解释
穰穰[ rǎng rǎng ]
⒈ 丰熟貌。
国语辞典
穰穰[ ráng ráng ]
⒈ 丰盛繁多的样子。
引《诗经·周颂·执竞》：「降福穰穰，降福简简。」
《史记·卷一二六·滑稽传·淳于髡传》：「五谷蕃熟，穰穰满家。」
穰穰[ rǎng rǎng ]
⒈ 众多的样子。
⒉ 纷乱的样子。
词语组词
相关词语
- fēn fēn ráng ráng纷纷穰穰
- guān cái ráng zǐ棺材穰子
- láo láo ráng ráng劳劳穰穰
- ráng tián穰田
- róu ráng柔穰
- fēi ráng飞穰
- ráng hào穰浩
- wō ráng窝穰
- xiōng ráng凶穰
- fán ráng繁穰
- nào ráng ráng闹穰穰
- zhēn ráng榛穰
- jī ráng饥穰
- sāng ráng zhǐ桑穰纸
- bái ráng白穰
- ráng jiǎn穰俭
- ráng zāi穰灾
- sāng ráng桑穰
- ráng rén穰人
- zhǒng ráng种穰
- sōng ráng松穰
- tǔ ráng xì liú土穰细流
- nào nào ráng ráng闹闹穰穰
- rén chóu wù ráng人稠物穰
- ráng ráng gāi gāi穰穰垓垓
- shǔ ráng黍穰
- rén yān hào ráng人烟浩穰
- huáng ráng ráng黄穰穰
- jí ráng ráng急穰穰
- bù ráng不穰