词典散犯
散犯
词语解释
散犯[ sàn fàn ]
⒈ 单独或零散监禁的囚犯。
引证解释
⒈ 单独或零散监禁的囚犯。
引清 黄六鸿 《福惠全书·刑名·监禁》：“牢头诈饱，又唆散犯各出钱五六文，买鸡肉等，送与新犯。”
相关词语
- suǒ rán jù sàn索然俱散
- shōu lí jiū sàn收离纠散
- sàn láng散郎
- fàn wěi犯尾
- sàn wáng散亡
- wǎ jiě yún sàn瓦解云散
- fàn zuì jí tuán犯罪集团
- sàn shōu散收
- sàn shǐ散使
- fàn xiāo犯霄
- fán sàn烦散
- fàn è犯恶
- mí sàn爢散
- diāo sàn雕散
- róng sàn融散
- fàn qū犯曲
- wǎ jiě xīng sàn瓦解星散
- jiǎn sàn简散
- guāng pí sàn ér光皮散儿
- sàn shī散施
- jiǎn fàn蹇犯
- háo máo bù fàn毫毛不犯
- fàn shé犯舌
- shuāng sàn霜散
- sàn cháo散朝
- bēi huān hé sàn悲欢合散
- fàn nì犯逆
- jié fàn讦犯
- fàn làn pū mō犯滥铺摸
- jiǎn sàn蹇散