词典竦辔
竦辔
词语解释
竦辔[ sǒng pèi ]
⒈ 纵辔。谓骑马。
引证解释
⒈ 纵辔。谓骑马。
引《太平广记》卷一五四引 唐 温畬 《续定命录·李顾言》：“顾言 竦轡而东，见省东南北街中，有一人挈小囊，以乌纱蒙首北去。”
相关词语
- qiè pèi窃辔
- gū sǒng孤竦
- pèi xián辔衘
- qí pèi齐辔
- qí guǐ lián pèi齐轨连辔
- luán pèi鸾辔
- kàng sǒng抗竦
- jīng sǒng惊竦
- máo gǔ sǒng rán毛骨竦然
- huáng pèi皇辔
- róu pèi柔辔
- yī pèi dōu一辔兜
- bù nǎn bù sǒng不戁不竦
- lǎn pèi zhōng yuán揽辔中原
- qīng qiú huǎn pèi轻裘缓辔
- jué pèi絶辔
- jī pèi羁辔
- qīn sǒng钦竦
- lǎn pèi cái揽辔才
- líng pèi灵辔
- pèi yú辔舆
- cháng pèi yuǎn yù长辔远驭
- hè pèi鹤辔
- huí pèi回辔
- liǎn pèi敛辔
- cháng pèi yuǎn yù长辔远御
- qīng sǒng倾竦
- qiè pèi挈辔
- héng pèi衡辔
- qián sǒng虔竦