词典笋蒂
笋蒂
词语解释
笋蒂[ sǔn dì ]
⒈ 竹的杈丫。蒂,枝梗连结处。
引证解释
⒈ 竹的杈丫。蒂,枝梗连结处。
引唐 鲍溶 《闻蝉》诗:“清香笋蒂风,晓露莲花泪。”
相关词语
- dú sǔn zǐ独笋子
- huáng sǔn篁笋
- mǔ sǔn母笋
- tōng tiān sǔn通天笋
- miè sǔn篾笋
- mèng lín sǔn孟林笋
- cì zhú sǔn刺竹笋
- biān sǔn笾笋
- guò sǔn过笋
- yù sǔn bān玉笋班
- gēn shēn dì jié根深蒂结
- dān sǔn丹笋
- hán sǔn寒笋
- bān sǔn斑笋
- bāo sǔn苞笋
- jiàn sǔn箭笋
- zhuī gēn jiū dì追根究蒂
- zhēn zhū sǔn珍珠笋
- gēn láo dì gù根牢蒂固
- jiāo sǔn茭笋
- míng sǔn明笋
- shù sǔn束笋
- hán lín sǔn chū寒林笋出
- dú sǔn niú独笋牛
- méi gēn dì没根蒂
- sǔn shí笋石
- sǔn tóu笋头
- sǔn yè笋业
- sǔn yú笋舆
- shū sǔn蔬笋