词典唆犯
唆犯
词语解释
唆犯[ suō fàn ]
⒈ 撺掇。
引证解释
⒈ 撺掇。
引明 无名氏 《南牢记》第一折：“徐官人 好箇诚实君子，又兼人物俊雅。我今假捏一篇辞，将他唆犯，教他丢开 李善真。”
相关词语
- fàn wěi犯尾
- fàn zuì jí tuán犯罪集团
- fàn xiāo犯霄
- fàn è犯恶
- fàn qū犯曲
- jiǎn fàn蹇犯
- háo máo bù fàn毫毛不犯
- fàn shé犯舌
- fàn nì犯逆
- jié fàn讦犯
- fàn làn pū mō犯滥铺摸
- xiān háo wú fàn纤毫无犯
- fàn zhì犯治
- fàn zuì duì xiàng犯罪对象
- fàn lì犯历
- shāng fàn伤犯
- fàn xìn犯衅
- fàn bá犯軷
- xié cóng fàn胁从犯
- fàn hài犯害
- fàn zuì yù bèi犯罪预备
- fàn dǒu犯斗
- fàn shēng犯声
- fàn wēi犯威
- fàn sè犯色
- fàn bù chū犯不出
- dào fàn盗犯
- fàn luàn犯乱
- yī gān rén fàn一干人犯
- zuò luàn fàn shàng作乱犯上