词典童齿
童齿
词语解释
童齿[ tóng chǐ ]
⒈ 犹童年。
引证解释
⒈ 犹童年。
引唐 沉亚之 《与潞州卢留后书》：“彼言能化黄金，反童齿，今一郡大惑。”
相关词语
- sān chǐ tóng méng三尺童蒙
- xiān tóng xiān nǚ仙童仙女
- gēng tóng耕童
- juàn chǐ眷齿
- líng yá lì chǐ伶牙利齿
- dǒu kǒu chǐ斗口齿
- què lǎo hái tóng却老还童
- jiǎo tóng zhī gē狡童之歌
- bǎng tóng榜童
- chǐ yá wéi huò齿牙为祸
- chǐ zhì zhī chē齿至之车
- fó chǐ佛齿
- mí tóng迷童
- sān chǐ tóng zǐ三尺童子
- chǐ cì齿次
- jiàn chǐ建齿
- shén jī tóng神鸡童
- chōng tóng冲童
- bìng chǐ病齿
- nán yǐ qǐ chǐ难于启齿
- chǐ yá chūn sè齿牙春色
- chǐ rú biān bèi齿如编贝
- chǐ huō tóu tóng尺豁头童
- chǐ jué齿决
- fà tū chǐ huò发秃齿豁
- xuě shān tóng zǐ雪山童子
- ér tóng wén xué儿童文学
- jīn tóng津童
- péng tóng搒童
- chǐ yá wéi huá齿牙为猾