词典童羁
童羁
词语解释
童羁[ tóng jī ]
⒈ 指童年。
引证解释
⒈ 指童年。
引清 刘大櫆 《钱节妇传》：“﹝ 方氏 ﹞许聘同里 钱公 田间先生 之子 孝则 者，方在童羈，未嫁也。”
相关词语
- sān chǐ tóng méng三尺童蒙
- xiān tóng xiān nǚ仙童仙女
- gēng tóng耕童
- jī wéi羁维
- jī hán羁寒
- què lǎo hái tóng却老还童
- jiǎo tóng zhī gē狡童之歌
- bǎng tóng榜童
- fàng làng wú jī放浪无羁
- zhū méng bù jī跅幪不羁
- mí tóng迷童
- jī jú羁局
- sān chǐ tóng zǐ三尺童子
- shén jī tóng神鸡童
- chōng tóng冲童
- jī yù羁寓
- jī bàn羁靽
- chǐ huō tóu tóng尺豁头童
- xuě shān tóng zǐ雪山童子
- ér tóng wén xué儿童文学
- jīn tóng津童
- péng tóng搒童
- jī è羁厄
- huáng tóng bái diān黄童白颠
- jī zhì羁制
- jī yòu羁诱
- nòng tóng弄童
- jī qióng羁穷
- kāi jūn tóng开君童
- jī pèi羁辔