词典童稂
童稂
词语解释
童稂[ tóng láng ]
⒈ 亦作“童蓈”。
⒉ 形似禾苗而不结实的一种野草。
引证解释
⒈ 亦作“童蓈”。形似禾苗而不结实的一种野草。
引《国语·鲁语上》“马餼不过稂莠” 三国 吴 韦昭 注：“稂，童稂也。”
相关词语
- sān chǐ tóng méng三尺童蒙
- xiān tóng xiān nǚ仙童仙女
- gēng tóng耕童
- què lǎo hái tóng却老还童
- jiǎo tóng zhī gē狡童之歌
- bǎng tóng榜童
- mí tóng迷童
- sān chǐ tóng zǐ三尺童子
- shén jī tóng神鸡童
- chōng tóng冲童
- chǐ huō tóu tóng尺豁头童
- xuě shān tóng zǐ雪山童子
- ér tóng wén xué儿童文学
- jīn tóng津童
- péng tóng搒童
- huáng tóng bái diān黄童白颠
- nòng tóng弄童
- kāi jūn tóng开君童
- rèn shèng tóng任圣童
- gē tóng歌童
- nài tóng ér耐童儿
- fǎn lǎo chéng tóng反老成童
- tóng zǐ kē童子科
- tóng ái童騃
- pú tóng仆童
- sān jiǎo tóng三角童
- tóng zǐ láng童子郎
- fǎn lǎo huán tóng反老还童
- tóng mù童牧
- tóng zǐ tuán童子团