词典屯奇
屯奇
词语解释
屯奇[ tún qí ]
⒈ 艰难，不顺利。
引证解释
⒈ 艰难，不顺利。
引《旧唐书·郑畋传》：“虽云赋命屯奇，实以遭人排忌。”
宋 秦观 《辞史官表》：“臣少而愚贱，长更屯奇。”
相关词语
- tún luàn屯乱
- tún hé屯合
- jū qí jué yì拘奇抉异
- jiǎo jī qí guǐ矫激奇诡
- jù tún剧屯
- zhūn jué pǐ sè屯蹶否塞
- shí tún时屯
- liù chū qí jì六出奇计
- sōu qí fǎng gǔ搜奇访古
- yún tún xí juàn云屯席卷
- qí jùn奇隽
- tún fū屯夫
- zhēng yán dòu qí争妍斗奇
- tún luò屯落
- tún bì屯诐
- shì guài zhuāng qí饰怪装奇
- bù dàng qí不当奇
- tún lì屯利
- qí chà奇诧
- yún tún yǐ jù云屯蚁聚
- yǐ fù fēng tún蚁附蜂屯
- jiù tún旧屯
- gōng tún宫屯
- guī qí gù guài归奇顾怪
- qí yíng shù奇赢术
- guǐ xíng qí zhì诡形奇制
- gēng tún耕屯
- chū qí bù qióng出奇不穷
- tún nán屯难
- shén qí chòu fǔ神奇臭腐