词典违谏
违谏
词语解释
违谏[ wéi jiàn ]
⒈ 违式进谏。
⒉ 不听进谏。
引证解释
⒈ 违式进谏。
引《书·胤征》“官师相规，工执艺事以諫。其或不恭，则有常刑” 唐 孔颖达 疏：“百工虽贱，令执其艺能之事以諫上之失常。其有违諫不恭谨者，国家则有常刑。”
⒉ 不听进谏。
引《东周列国志》第十七回：“鬻拳 曰：‘王虽赦臣，臣何敢自捨？’即以佩刀自断其足，大呼曰：‘人臣有无礼於君者，视此！’ 楚王 命藏其足於大府，‘以识孤违諫之过！’”
相关词语
- wéi xīn zhī lùn违心之论
- miè dé lì wéi灭德立违
- wéi shí jué sú违时绝俗
- gǔ jiàn鼓谏
- cháng wéi常违
- jiàn liè shū谏猎书
- fù wéi负违
- zhí yán jí jiàn直言极谏
- dàn wéi弹违
- chén jiàn陈谏
- wéi mǎo违卯
- jù jiàn距谏
- wéi nóng违农
- bǎi jiàn tú百谏图
- nà jiàn rú liú纳谏如流
- jiàn qiē谏切
- wéi sú违俗
- jiàn xiàn谏宪
- jiàn fǔ谏辅
- mò jiàn默谏
- jiàn cí谏词
- jiàn pí谏鼙
- jiǎn jiàn謇谏
- jiàn shěng谏省
- wéi zhèng违正
- gōng guī mì jiàn公规密谏
- wán wéi顽违
- jiàn hán谏函
- wéi tiān bèi rén违天悖人
- wéi qiáng líng ruò违强陵弱