词典悬冰
悬冰
词语解释
悬冰[ xuán bīng ]
⒈ 一种在悬崖或陡坡边缘突然崩塌的冰体或冰原。
英hanging glacier;
引证解释
⒈ 悬挂着的冰柱。
引北周 庾信 《梅花》诗：“树动悬冰落，枝高出手寒。”
相关词语
- huá bīng yùn dòng滑冰运动
- cì gǔ xuán liáng刺骨悬梁
- yú shàng bīng鱼上冰
- bīng hún xuě pò冰魂雪魄
- qín jìng gāo xuán秦镜高悬
- xuán fǎ悬法
- cháng jiān bīng常坚冰
- xuán jīng wàn lǐ悬旌万里
- huá bīng fú滑冰服
- mù rú xuán zhū目如悬珠
- fù zhuì xuán shé附赘悬肬
- yǎn xuán xuán眼悬悬
- yù qīng bīng jié玉清冰洁
- xuán yá qiào bì悬崕峭壁
- gū xuán kè jì孤悬客寄
- dào xuán zhī wēi倒悬之危
- lín wēi lǚ bīng临危履冰
- qīng bīng轻冰
- xuán yáng mài gǒu悬羊卖狗
- bīng mái冰霾
- jiàn bīng lǚ tàn践冰履炭
- xuě hǎi bīng shān雪海冰山
- zhòng guǎ xuán jué众寡悬绝
- gòu xuán购悬
- xuán yìng悬应
- bīng yù冰誉
- bīng tiān xuě jiào冰天雪窑
- xuán jiàn悬见
- xuán tóu cì gǔ悬头刺股
- cì gǔ xuán liáng刺股悬梁