词典牙笙
牙笙
词语解释
牙笙[ yá shēng ]
⒈ 古乐器名。以象牙代管，故称。
引证解释
⒈ 古乐器名。以象牙代管，故称。
引《新唐书·南蛮传下·骠国》：“有牙笙，穿匏达本，漆之，上植二象牙代管，双簧皆应姑洗。”
相关词语
- sōng yáng shēng嵩阳笙
- jié qū dà yá诘屈謷牙
- cuì yá翠牙
- líng yá lì chǐ伶牙利齿
- áo yá qū qū聱牙诎曲
- yá zhōng jūn牙中军
- yá mén guān牙门官
- quǎn yá xiāng zhì犬牙相制
- kē yá liào zuǐ榼牙料嘴
- chǐ yá wéi huò齿牙为祸
- bō zuǐ liáo yá拨嘴撩牙
- shǐ yá使牙
- chū yá貙牙
- chǐ yá chūn sè齿牙春色
- yá guǎn牙管
- méi yá méi kǒu没牙没口
- yá shì牙士
- chǐ yá wéi huá齿牙为猾
- dǎ yá liào zuǐ打牙撂嘴
- fáng yá zǐ房牙子
- cí yá liè zuǐ雌牙裂嘴
- yán yá盐牙
- yá xiào牙校
- xiàng yá hǎi àn象牙海岸
- huái yá槐牙
- líng yá lì zuǐ伶牙俐嘴
- shǔ yá bǐ鼠牙笔
- gē shēng歌笙
- mó yá摩牙
- yá shī牙师